Kükürt

Kükürt, antik çağlarda kumaş ağartmak, şarabın muhafaza edilmesi gibi amaçlarda kullanılsa ve bilinse de bir element olarak ilk kez Antoine Lavoisier tarafından tanımlandı. Daha sonra 1809 yılında Louis-Josef Gay-Lussac ve Louis-Jacques Thénard kükürdün elemental yapısını kanıtladı.

Kullanımı M.Ö. 400'lü yıllarda gerçekleşen Peloponez Savaşı’na kadar dayanan Rum ateşi, yüksek miktarda kükürt içeren bir karışımdır. Bu antik yakıcı silah, suda yanabilme özelliği ile deniz savaşlarında kullanım görmüştür.

Kükürt, kauçuk veya benzer polimerlerin daha dayanıklı malzemelere dönüştürülmesini sağlayan “vulkanizasyon” yönteminde önemli bir görev üstlenir. Burada birbirinden bağımsız polimer zincirleri, kükürt köprüleri aracılığıyla birbirlerine bağlanır ve bu sayede polimerik malzemeler daha sağlam hale getirilmiş olur.

Çeşitli bakteri ve arkebakteri türleri, H₂S gibi kükürt içeren indirgenlerden yararlanarak anoksijenik fotosentez ile besin üretebilir. Bu reaksiyonu gerçekleştiren canlılar, besin moleküllerine ek olarak saf kükürt elementini oluşturur.